Rumba, ο χορός της αγάπης και του πάθους.
Ο χορός αυτός είναι εμπνευσμένος από αφρικάνικους ρυθμούς και ισπανικές μελωδίες. Η γενικότερη φιλοσοφία της τεχνικής, αναφορικά με την κίνηση της λεκάνης, στηρίζεται ουσιαστικά στους σκλάβους της Αφρικής. Υπάρχει και η άποψη ότι ο χορός αυτός έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα.
Στη σύγχρονη περίοδο πάντως, θεωρείται ο χορός της αγάπης και του έρωτα. Αν και είναι δύσκολο να καθοριστεί η ακριβής χρονική περίοδος κατά την οποία εμφανίστηκε ο χορός αυτός, στη σύγχρονη εποχή ωστόσο έχει γίνει αποδεκτό ότι αρχικά εμφανίστηκε , στη Λατινική Αμερική, τη δεύτερη δεκαετία του 20ου αιώνα και μόλις το 1931 δημιουργείται η πρώτη σειρά βημάτων και ο χορός παίρνει την ονομασία «Square Rumba», ενώ εισάγεται και σε αγώνες χορού.
Είναι η χρονιά (1931) που ο Monsieur Pierre, εισάγει στην Ευρώπη (αρχικά στην Αγγλία) τους Λατινοαμερικάνικους χορούς. Η λέξη «Rumba», είναι ένας γενικός όρος ο οποίος περιλαμβάνει τις ονομασίες : «Son – Danzon – Guazira – Guaracha Naningo» όπου ο τύπος των ρυθμών αυτών προέρχεται από τις Δυτικές Ινδίες.
Αν και η σύγχρονη μορφή του χορού αυτού αναπτύχθηκε στην Κούβα, υπάρχουν και περαιτέρω αναπτύξεις οι οποίες έλαβαν χώρα, στην Καραϊβική και σε άλλες Λατινικές χώρες. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στην Κούβα ήταν αρκετά δημοφιλής η μορφή του χορού «Son» που είναι ουσιαστικά μια πιο αργή μορφή του χορού Rumba. Ακόμα πιο αργό ρυθμό έχει ο χορός Danzon ο οποίος ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στην υψηλή κοινωνία της Κούβας, σε αντίθεση με το χορό Son, που αναπτύχθηκε κυρίως στη μεσαία τάξη της χώρας αυτής. Οι χοροί αυτοί περιελάμβαναν μικρά βήματα, με λύγισμα και τέντωμα στα γόνατα, με τις ντάμες να αναπτύσσουν μια ελαφριά διακριτική κίνηση των γοφών. Η νεότερη μορφή στην Αμερικάνικη Rumba, στηρίζεται στον χορό Son.
Το πραγματικό ενδιαφέρον για το χορό αυτό αλλά και γενικότερα για τους Latin χορούς ξεκίνησε περίπου το 1929. Ο Monsieur Pierre και η ντάμα του Doris Lavelle μετά από αρκετές αντίθετες απόψεις και διαμάχες, κατάφεραν τελικά να αναγνωρισθεί επίσημα ο χορός αυτός με τη σημερινή του μορφή (Cuban Rumba). Αργότερα το 1961 ο Walter Laird, κυκλοφορεί και την πρώτη έκδοση του βιβλίου του, όπου εκτός από τους άλλους χορούς γίνεται εκτενής ανάλυση των βημάτων και της τεχνικής του χορού αυτού. Ο γοητευτικός ρυθμός και οι εκφράσεις του σώματος κάνουν την Rumba να είναι ένας από τους πλέον δημοφιλείς χορούς.
Κύρια χαρακτηριστικά του χορού είναι : οι ελεγχόμενες κινήσεις των ποδιών, η ανάπτυξη ισορροπίας και σωματικού ελέγχου, η κίνηση των γοφών (hip action) η κοφτή κίνηση και γενικά η “αισθησιακά επιθετική” στάση του καβαλιέρου, απέναντι στην “αμυντική διάθεση” από την πλευρά της ντάμας. Η μουσική παίζεται με έναν “staccato” κτύπο, ώστε να διατηρηθεί η δύναμη της έκφρασης αναφορικά με τις κινήσεις των χορευτών. Ο ρυθμός του χορού αυτού είναι 4/4 και χορεύεται στα 24-27 bars, ενώ η πιο αργή μορφή του χορού αυτού (20-23 bars) ονομάζεται πλέον «Bolero».
Χαρακτηριστικά της Rumba:
Είδος χορού : Latin
Χώρα προέλευσης : Κούβα
Χαρακτηριστικά : Ερωτισμός, πάθος και αργές κινήσεις
Μουσικά μέτρα : 4 / 4